Το τρίτο μέρος και Τελευταίο στη μυθολογία της σειράς Diablo!
Ο βασιλιάς Leoric και η πτώση του Tristram
Ένας θαρραλέος ήρωας, με το όνομα Leoric, ανακήρυξε τον εαυτό του βασιλιά του Khanduras, ενός βασιλείου στη δυτική ήπειρο της γης του Sanctuary. Έκανε το Tristram πρωτεύουσα της χώρας του και χρησιμοποίησε τον εγκαταλειμμένο καθεδρικό ναό που βρισκόταν εκεί ως παλάτι και κεντρικό σημείο της διακυβέρνησής του. Δεν πέρασε πολύς καιρός και ο πιο έμπιστος σύμβουλος του βασιλιά, o αρχιεπίσκοπος Lazarus, προσελκύθηκε βαθύτερα μέσα στον καθεδρικό ναό από την soulstone του Lord of Terror. Ο δύσμοιρος αρχιεπίσκοπος, είτε από φόβο είτε από πειρασμό, θρυμμάτισε το τεχνούργημα, ελευθερώνοντας έτσι το παγιδευμένο πνεύμα του Diablo. Ανίκανος να καταλάβει το σώμα του βασιλιά Leoric, ο άρχοντας του τρόμου διέταξε τον Lazarus να απαγάγει τον γιο του βασιλιά, πρίγκηπα Albrecht, και να τον φέρει κάτω στα έγκατα του καθεδρικού ναού, έτσι ώστε να τον διαφθείρει και, εν τέλει, να τον χρησιμοποιήσει ως φυσικό ξενιστή.
Ο πάλαι ποτέ ενάρετος βασιλιάς, ήδη διαταραγμένος από τις προσπάθειες του Diablo να τον καταλάβει, έχασε το μυαλό του κατά τη διάρκεια της αναζήτησης για το χαμένο γιο του, καταδικάζοντας πολλούς εις θάνατον ακόμα και με την παραμικρή υποψία ενοχής. Τελικά, ο Lazarus οδήγησε τους πολεμιστές της πόλης μέσα στον καθεδρικό ναό ως παγίδα για τον Butcher, ένα από τα αγαπημένα τσιράκια του άρχοντα του τρόμου, με αποτέλεσμα τον κατακρεουργισμό τους.
Κυνηγημένος από τις σκοτεινές σκέψεις του άρχοντα του τρόμου, ο Aidan βρήκε το δρόμο του για ένα απομονωμένο πανδοχείο. Ίσως αναστατωμένος από τους άλλους μεθυσμένους ανθρώπους ή ίσως απλά δεν ήταν ικανός να κρατήσει την απεριόριστη δύναμη του Diablo μέσα του, ο βασανισμένος πρωταθλητής ξέσπασε εντελώς ξαφνικά. Δαίμονες και σκελετοί εμφανίστηκαν και σκότωσαν όλους όσους βρίσκονταν στο πανδοχείο. Ένας μόνο άνθρωπος κατάφερε να επιζήσει, τον οποίο ο καταραμένος πρίγκηπας ανάγκασε να τον ακολουθήσει για άγνωστους λόγους.
Όντας πλέον κυριευμένος από το βδελυρό πνεύμα του Diablo, ο πρίγκηπας έγινε γνωστός ως Dark Wanderer, και ξεκίνησε το ταξίδι του προς το Rogue Monastery. Όταν έφτασε εκεί, οδήγησε την αδελφότητα του Sightless Eye έξω από το μοναστήρι και ανέθεσε στην Andariel να φυλάξει το περάσμα από οποιονδήποτε θα μπορούσε να τον ακολουθήσει.
Πολλοί πρωταθλητές, μαθαίνοντας τα νέα για τον Dark Wanderer και για την επανεμφάνιση δαιμόνων στη γη του Khanduras, άρχισαν να καταφθάνουν κατά δεκάδες στο Tristram. Μερικοί από αυτούς δημιούργησαν μια μικρή ομάδα και προσπάθησαν να βρουν το μοναστήρι με τους αμύθητους θησαυρούς του. Κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής τους, κατάφεραν να σώσουν τον Deckard Cain, ο οποίος τους οδήγησε μέσα στους δαιδαλώδεις διαδρόμους του μοναστηριού, όπου κατατρόπωσαν
την Andariel και βρήκαν ελεύθερο πέρασμα προς το Lut Gholein.
Η απελευθέρωση του άρχοντα της καταστροφής
Με τον Marius, τον άνθρωπο που είχε αναγκάσει να τον ακολουθήσει, ο Dark Wanderer ταξίδεψε ανατολικά στην πόλη-λιμάνι του Lut Gholein προς αναζήτηση του τάφου του Tal Rasha. O Tyrael, όμως, έχοντας ανακαλύψει τη διαφυγή του σκοτεινού αυτού πλάσματος από το Tristram, βρίσκεται ήδη στον καταραμένο τάφο και τον περιμένει. Μόλις έφτασε εκεί ο Dark Wanderer, ο αρχάγγελος της δικαιοσύνης σήκωσε το αγγελικό του ξίφος, El’druin, και προσπάθησε να τον κατατροπώσει.
Κατά τη διάρκεια της μάχης, ο Baal, όντας ακόμα παγιδευμένος στο σώμα του Tal Rasha, παρατήρησε ότι Marius ήταν επίσης παρών, και αν και το Prime Evil είχε παραμορφώσει σε μεγάλο βαθμό τον ξενιστή του όλα αυτά τα χρόνια της φυλάκισης του, ήταν αρκετά δυνατός για να ξεγελάσει τον δύσμοιρο Marius στο να τον δει ως τίποτε άλλο παρά έναν αλυσοδεμένο άνθρωπο. Δελέασε τον Marius στο να τραβήξει τη soulstone από τον στήθος του Tal Rasha, καταστρέφοντας έτσι τη φυλακή του Baal.
{PAGE_BREAK}
Ο άρχοντας της καταστροφής, μαζί με τον αδελφό του Diablo, συνέτριψαν τον Tyrael και τον φυλάκισαν μέσα στον τάφο. Ο αρχάγγελος, χωρίς να μπορεί να συνεχίσει την καταδίωξη, διέταξε τον Marius να πάρει την soulstone του Baal και να ταξιδέψει στο ανατολικό βασίλειο του Kurast. Εκεί, θα έπρεπε να περάσει την πύλη προς την κόλαση και να καταστρέψει το σατανικό τεχνούργημα στο Hellforge. Η ομάδα ηρώων, η οποία είχε νικήσει την Andariel στο μοναστήρι, έφτασε στο Lut Gholein και άρχισε να αναζητεί τον τάφο του Tal Rasha, όπου ο Baal, ο άρχοντας της καταστροφής, φημολογούταν ότι ήταν φυλακισμένος. Με τη βοήθεια του Deckard Cain και των κατοίκων της πόλης, οι τολμηροί μαχητές βρήκαν τελικά το δρόμο τους προς το Arcane Sanctuary. Εκεί ανακάλυψαν την είσοδο για το φαράγγι των μάγων και εν τέλει τον τάφο του Tal Rasha. Έχοντας βρει τον αληθινό τάφο, η ομάδα κατατρόπωσε τον Duriel και ελευθέρωσε τον αρχάγγελο της δικαιοσύνης.
Ο άρχοντας του μίσους και η πύλη προς την κόλαση
Ο Dark Wanderer, του οποίου η αυξανόμενη διαφθορά από το πνεύμα του Diablo συνέχιζε να του διαστρεβλώνει τη μορφή, και ο Baal, προχώρησαν στην απελευθέρωση του μεγαλύτερου αδελφού τους, Mephisto, στο Kurast. Το τελευταίο φυλακισμένο Prime Evil είχε κάποτε δοθεί στη φροντίδα της θρησκείας του Zakarum, αλλά κατάφερε να αλλοιώσει το σύνολο της πίστης αυτής μέσα από την soulstone του.
Όλα τα μέλη της πάλαι ένδοξης θρησκείας είχαν ήδη πέσει στην επιρροή του, με εξαίρεση τον αρχηγό της, Khalim: The Que-Haegan. Το ανώτατο συμβούλιο, το οποίο στο παρελθόν ήταν επικεφαλής του τάγματος των paladins, είχε γίνει το δεξί χέρι του άρχοντα του μίσους στον κόσμο του Sanctuary. Έτσι, οι δύο αδελφοί δεν είχαν κανένα πρόβλημα να φτάσουν στην κρύπτη του Mephisto. Όντας για άλλη μια φορά ενωμένοι, ο Dark Wanderer άφησε πλέον πίσω του το ανθρώπινο κέλυφος του και ξαναγεννήθηκε ως άρχοντας του τρόμου, και όλοι μαζί άνοιξαν μια πύλη προς την φλεγόμενη κόλαση.
Ο νεαρότερος εκ των αδελφών πέρασε μανιασμένα την πύλη, με μόνη του πρόθεση να πάρει πίσω ό,τι ήταν δικαιωματικά δικό τους. Εν αγνοία των τριών αδελφών, ο Marius ήταν μάρτυρας της συνάντησής τους και της μεταμόρφωσης του συντρόφου του. Παρόλο που είχε εντολές από τον Tyrael να εισέλθει στις καιόμενες πεδιάδες της κολάσεως, ο δύσμοιρος άνθρωπος δεν βρήκε το κουράγιο να ακολουθήσει τις προσταγές του αρχάγγελου. Αντ’ αυτού, υποχώρησε και βρήκε καταφύγιο σε ένα ψυχιατρικό άσυλο
Λίγο αργότερα, ο άρχοντας του μίσους, ακολουθώντας το μικρότερο αδελφό του, πέρασε και αυτός με τη σειρά του την πύλη της κολάσεως. Οι τρεις ήταν σίγουροι ότι αργά ή γρήγορα οι ήρωες θα τους έφταναν, για αυτό το λόγο ο Mephisto έμεινε πίσω για να τους σταματήσει. Όμως, η λαμπρή αυτή ομάδα μαχητών κατάφερε να τον κατατροπώσει και να τον φυλακίσει για άλλη μια φορά μέσα στην soulstone του. Η ομάδα ήξερε ότι η ώρα της κρίσεως πλησίαζε, και έτσι σήκωσε από το έδαφος το απεχθές τεχνούργημα και πέρασε τη δαιμονική πύλη προς το άγνωστο...
Ο θρυμματισμός των soulstones
Στην κόλαση οι ήρωες χρησιμοποίησαν ως βάση τους το φρούριο του Pandemonium, το οποίο ήταν το προπύργιο των High Heavens στον πόλεμο ενάντια στις Burning Hells. Εκεί, οι σκληροτράχηλοι μαχητές πήραν εντολές από τον αρχάγγελο της δικαιοσυνής να βρουν τον Izual, τον έκπτωτο άγγελο, και να δώσουν ένα τέλος στο μαρτύριό του. Ο Izual υπήρξε στο παρελθόν ο πιο έμπιστος υπολοχαγός του Tyrael. Έως ότου, παρακούωντας τις εντολές του Angiris Council, οδήγησε μια δύσμοιρη επίθεση κατά του Hellforge.
Προσπάθησε να σταματήσει τη δημιουργία του Shadowfang, ενός διαβολικού σπαθιού, που φτιαχνόταν για να προκαλέσει το Azurewrath, το ξίφους του ίδιου του Izual. Κατά τη διάρκεια αυτού του πονήματος, συνελήφθη και βασανίστηκε για πληροφορίες από τις υποχθόνιες δυνάμεις της φλεγόμενης κόλασης. Δεν μπόρεσε να αντέξει αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις, και έτσι αποκάλυψε όλα τα μυστικά του παραδείσου. Όταν γύρισε από τους λάκκους της κόλασης, το αγγελικό συμβούλιο, αγανακτισμένο από την ανυπακοή του και οργισμένο από την προδοσία του, τον τιμώρησε με φυλάκιση μέσα στο σώμα ενός δαίμονα της αβύσσου και εν συνεχεία με εξορία στο σκοτεινό Void.
Όταν τον βρήκαν οι μαχητές, πίστεψαν ότι πρόκειται για ένα κακόμοιρο χαρακτήρα, αλλά μετά το θάνατό του, ο Izual τους αποκάλυψε ότι ήταν αυτός που είπε στα Prime Evils πώς να διαφθείρουν τις soulstones, βοηθώντας τους έτσι να καταστρώσουν το σχέδιο της κατάληψης του Sanctuary. Στην πραγματικότητα, ο έκπτωτος άγγελος έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο στα κατακλυσμικά γεγονότα, τα οποία συνέβησαν κατά τη διάρκεια της Σκοτεινής Εξορίας.
Αφού έδωσαν ένα τέλος στο μαρτύριο του Izual, οι ένδοξοι πολεμιστές κινήθηκαν εναντίον του άρχοντα του τρόμου. Βρήκαν τον Diablo μέσα στο Chaos Sanctuary, ένα παλάτι γοτθικού ρυθμού, γεμάτο πλάσματα πέρα από κάθε φαντασία και, φυσικά, τρομερές παγίδες. Μετά από μια πολύωρη μάχη, οι ήρωες κατάφεραν να βάλουν τέλος στη ζωη του νεότερου εκ των Prime Evils και να παγιδέψουν το πνεύμα του μέσα στη soulstone του. Με τη βοήθεια του αρχάγγελου της δικαιοσύνης, κατάφεραν να φτάσουν στην καρδιά της μανιασμένης κόλασης, όπου βρισκόταν το Hellforge, και να καταστρέψουν τα διαβολικά τεχνουργήματα των Mephisto και Diablo.
{PAGE_BREAK}
Ο άρχοντας της καταστροφής και η Worldstone
Αφού έμαθε για την ήττα του αδελφού του, ο Baal επέστρεψε στη γη του Sanctuary και βρήκε τον Marius στο άσυλο ανιάτων. Μεταμφιεσμένος ως Tyrael, o άρχοντας της καταστροφής ζήτησε από τον
δύσμοιρο άνθρωπο να του δώσει τη soulstone που έκρυβε. Αυτό και έκανε, μόνο για να καταλάβει το τραγικό του λάθος αμέσως μετά. Χαρούμενος που ήταν πλέον ολόκληρος, ο καταχθόνιος demonlord σκότωσε με τον πιο απάνθρωπο τρόπο τον Marius και έβαλε φωτιά στο άσυλο. Για καλή του τύχη, κατείχε το σώμα του Tal Rasha, και ο μεγάλος Horadrim μάγος ήταν ένας από τους λίγους θνητούς που ήξερε την ακριβή τοποθεσία της Worldstone. Γνωρίζοντας ότι η τοποθεσία της ήταν το βουνό Arreat, ξεκίνησε μια εκστρατεία χωρίς προηγούμενο. Η ολομέτωπη επίθεσή του εναντίον του βουνού και των barbarians που κατοικούσαν εκεί στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.
Οι ανθρώπινες δυνάμεις καταβλήθηκαν από τις φλεγόμενες λεγεώνες της κόλασης, και στο τέλος μόνο μια πόλη, η Harrogath, εξακολουθούσε να στέκεται αγέρωχη. Όλοι οι πρεσβύτεροι της πόλης, εκτός από έναν, τον Nihlathak, θυσίασαν τους εαυτούς τους για να δημιουργήσουν ένα μαγικό τείχος που θα εμπόδιζε τους δαίμονες να εισέλθουν στην πόλη. Ο Baal, όμως, θέλοντας να μη χαραμίσει χρόνο πάνω σε αυτήν την ασήμαντη πόλη, κινήθηκε προς την κορυφή του βουνού Arreat. Σε αυτήν την πόλη έφτασαν οι ήρωες και άρχισαν να καταστρώνουν το σχέδιό τους για την απαλλαγή του κόσμου από τα δεινά που είχαν φέρει τα Prime Evils.
Στη χιονισμένη κορυφή του όρους Arreat βρίσκεται η τελευταία προστασία της Worldstone: τρεις barbarian ήρωες, οι Korlic, Madawc και Talic, οι οποίοι είχαν κάποτε επιλεγεί από κάποιους nephalem (πιθανότατα από τον Bul-Kathos). Η αποστολή τους ήταν να στέκονται ακοίμητοι φρουροί πάνω από το Arreat, προστατεύοντός το από οποιονδήποτε θα προσπαθούσε να εισέλθει στην ιερή κρύπτη του πανίσχυρου τεχνουργήματος χωρίς να έχει στην κατοχή του το Relic of the Ancients.
Το αντικείμενο ήταν στην κατοχή των πρεσβυτέρων της Harrogath, και δεδομένου ότι όλοι είχαν πεθάνει, τώρα βρισκόταν στα χέρια του Nihlathak. Έχοντας γνώση αυτού, ο άρχοντας της καταστροφής πρότεινε στον πρεσβύτερο να του δώσει το Relic of the Ancients σε αντάλλαγμα για την ασφάλεια της Harrogath. Μόλις το είχε στην κατοχή του, ήταν σε θέσει να περάσει ελεύθερα από τους αρχαίους ήρωες, προστάτες της Worldstone.
Οι ενάρετοι μαχητές, αφού δεν είχαν στα χέρια τους το relic, χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν τους Korlic, Madawc και Talic. Παρά το γεγονός ότι οι αρχαίοι barbarian ήρωες θα έπρεπε να βοηθήσουν την ανθρωπότητα, και να μην είχαν επιτρέψει στον άρχοντα της καταστροφής να περάσει, πάλεψαν με αγριότητα εναντίον των θνητών πολεμιστών, αλλά τελικά νικήθηκαν και τους επέτρεψαν να μπουν στην κρύπτη της Worldstone. Μέσα βρήκαν τον Baal, και μετά από μια αγωνιώδη και σκληρή μάχη κατάφεραν να τον νικήσουν, αλλά όχι πριν προλάβει να φτάσει στο τεχνούργημα και να το αμαυρώσει.
Τότε, ο Tyrael εμφανίστηκε δίπλα στη Worldstone και χορήγησε ασφαλή διέλευση στους ήρωες πίσω στη Harrogath. Ο ίδιος, όμως, παρέμεινε για να τακτοποιήσει το διεφθαρμένο τεχνούργημα. Χωρίς να έχει κάποια άλλη επιλογή για να σώσει το ανθρώπινο γένος, η ενσάρκωση της δικαιοσύνης εκσφενδόνισε το φλεγόμενο ξίφος του πάνω στην Worldstone, θρυμματίζοντας την σε έναν άπειρο
Η ανθρωπότητα είχε γλιτώσει από την αγκάλη του Αρμαγεδδώνα για ακόμη μια φορά, αλλά αυτή η ασφάλεια και η ευημερία δεν έμελλε να κρατήσει για πολύ. Τα δύο εναπομείναντα Great Evils, Belial: Lord of Lies και Azmodan: Lord of Sin, είχαν ήδη αρχίσει να συναθροίζουν και να προετοιμάζουν τις μαινόμενες δυνάμεις των Burning Hells για μια νέα καταστροφική εισβολή στον πολύπαθο κόσμο του Sanctuary. Μια εισβολή που θα μπορούσε να σημαίνει αφανισμό για τους ανυποψίαστους κατοίκους του...
Ο βασιλιάς Leoric και η πτώση του Tristram
Ένας θαρραλέος ήρωας, με το όνομα Leoric, ανακήρυξε τον εαυτό του βασιλιά του Khanduras, ενός βασιλείου στη δυτική ήπειρο της γης του Sanctuary. Έκανε το Tristram πρωτεύουσα της χώρας του και χρησιμοποίησε τον εγκαταλειμμένο καθεδρικό ναό που βρισκόταν εκεί ως παλάτι και κεντρικό σημείο της διακυβέρνησής του. Δεν πέρασε πολύς καιρός και ο πιο έμπιστος σύμβουλος του βασιλιά, o αρχιεπίσκοπος Lazarus, προσελκύθηκε βαθύτερα μέσα στον καθεδρικό ναό από την soulstone του Lord of Terror. Ο δύσμοιρος αρχιεπίσκοπος, είτε από φόβο είτε από πειρασμό, θρυμμάτισε το τεχνούργημα, ελευθερώνοντας έτσι το παγιδευμένο πνεύμα του Diablo. Ανίκανος να καταλάβει το σώμα του βασιλιά Leoric, ο άρχοντας του τρόμου διέταξε τον Lazarus να απαγάγει τον γιο του βασιλιά, πρίγκηπα Albrecht, και να τον φέρει κάτω στα έγκατα του καθεδρικού ναού, έτσι ώστε να τον διαφθείρει και, εν τέλει, να τον χρησιμοποιήσει ως φυσικό ξενιστή.
Ο πάλαι ποτέ ενάρετος βασιλιάς, ήδη διαταραγμένος από τις προσπάθειες του Diablo να τον καταλάβει, έχασε το μυαλό του κατά τη διάρκεια της αναζήτησης για το χαμένο γιο του, καταδικάζοντας πολλούς εις θάνατον ακόμα και με την παραμικρή υποψία ενοχής. Τελικά, ο Lazarus οδήγησε τους πολεμιστές της πόλης μέσα στον καθεδρικό ναό ως παγίδα για τον Butcher, ένα από τα αγαπημένα τσιράκια του άρχοντα του τρόμου, με αποτέλεσμα τον κατακρεουργισμό τους.
.jpg)
Συνειδητοποιώντας ότι ο αγαπημένος του ηγεμόνας δεν ήταν πλέον ο εαυτός του, ο Lachdanan, επικεφαλής της βασιλικής φρουράς, αποφάσισε να τον δολοφονήσει, δίνοντας ένα τέλος στα βάσανα των κατοίκων της χώρας. Η φυσική μορφή του Leoric είχε σβήσει, αλλά η ψυχή του δεν βρήκε ανάπαυση και επέστρεψε ως ένας γιγαντιαίος σκελετός, εξακολουθώντας να φοράει το χρυσό στέμμα του. Αρκετοί ήρωες ταξίδεψαν στο Tristram,
ακούγοντας φήμες για ένα πρωτόγνωρο κακό, τεράστια πλούτη και απόκρυφη μαγεία. Οι μαχητές βοηθήθηκαν στα ταξίδια τους από τον Deckard Cain, τον τελευταίο απόγονο των Horadrim.
Όμως, ήταν ο πρίγκηπας Aidan, πρωτότοκος γιος του βασιλιά Leoric, που αφού γύρισε από τις μακρινές περιοχές του Westmarch, αναζήτησε και τελικά κατατρόπωσε τον Diablo. Νομίζοντας ότι ήταν ικανός να αντιμετωπίσει το κακό του, ο πρίγκηπας έβαλε την soulstone του άρχοντα του τρόμου στο μέτωπό του. Μετά την επιστροφή του στην πόλη του Tristram, οι κάτοικοί της γιόρτασαν τη νίκη του πρωταθλητή, αλλά ο Aidan είχε επιστρέψει ένα τελείως αλλαγμένο άτομο, στοιχειωμένο από την ψυχή του καταχθόνιου demonlord.
Όμως, ήταν ο πρίγκηπας Aidan, πρωτότοκος γιος του βασιλιά Leoric, που αφού γύρισε από τις μακρινές περιοχές του Westmarch, αναζήτησε και τελικά κατατρόπωσε τον Diablo. Νομίζοντας ότι ήταν ικανός να αντιμετωπίσει το κακό του, ο πρίγκηπας έβαλε την soulstone του άρχοντα του τρόμου στο μέτωπό του. Μετά την επιστροφή του στην πόλη του Tristram, οι κάτοικοί της γιόρτασαν τη νίκη του πρωταθλητή, αλλά ο Aidan είχε επιστρέψει ένα τελείως αλλαγμένο άτομο, στοιχειωμένο από την ψυχή του καταχθόνιου demonlord.
Ο Σκοτεινός Περιπλανώμενος
Όντας πλέον κυριευμένος από το βδελυρό πνεύμα του Diablo, ο πρίγκηπας έγινε γνωστός ως Dark Wanderer, και ξεκίνησε το ταξίδι του προς το Rogue Monastery. Όταν έφτασε εκεί, οδήγησε την αδελφότητα του Sightless Eye έξω από το μοναστήρι και ανέθεσε στην Andariel να φυλάξει το περάσμα από οποιονδήποτε θα μπορούσε να τον ακολουθήσει.
Πολλοί πρωταθλητές, μαθαίνοντας τα νέα για τον Dark Wanderer και για την επανεμφάνιση δαιμόνων στη γη του Khanduras, άρχισαν να καταφθάνουν κατά δεκάδες στο Tristram. Μερικοί από αυτούς δημιούργησαν μια μικρή ομάδα και προσπάθησαν να βρουν το μοναστήρι με τους αμύθητους θησαυρούς του. Κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής τους, κατάφεραν να σώσουν τον Deckard Cain, ο οποίος τους οδήγησε μέσα στους δαιδαλώδεις διαδρόμους του μοναστηριού, όπου κατατρόπωσαν
Η απελευθέρωση του άρχοντα της καταστροφής
Με τον Marius, τον άνθρωπο που είχε αναγκάσει να τον ακολουθήσει, ο Dark Wanderer ταξίδεψε ανατολικά στην πόλη-λιμάνι του Lut Gholein προς αναζήτηση του τάφου του Tal Rasha. O Tyrael, όμως, έχοντας ανακαλύψει τη διαφυγή του σκοτεινού αυτού πλάσματος από το Tristram, βρίσκεται ήδη στον καταραμένο τάφο και τον περιμένει. Μόλις έφτασε εκεί ο Dark Wanderer, ο αρχάγγελος της δικαιοσύνης σήκωσε το αγγελικό του ξίφος, El’druin, και προσπάθησε να τον κατατροπώσει.
{PAGE_BREAK}
Ο άρχοντας της καταστροφής, μαζί με τον αδελφό του Diablo, συνέτριψαν τον Tyrael και τον φυλάκισαν μέσα στον τάφο. Ο αρχάγγελος, χωρίς να μπορεί να συνεχίσει την καταδίωξη, διέταξε τον Marius να πάρει την soulstone του Baal και να ταξιδέψει στο ανατολικό βασίλειο του Kurast. Εκεί, θα έπρεπε να περάσει την πύλη προς την κόλαση και να καταστρέψει το σατανικό τεχνούργημα στο Hellforge. Η ομάδα ηρώων, η οποία είχε νικήσει την Andariel στο μοναστήρι, έφτασε στο Lut Gholein και άρχισε να αναζητεί τον τάφο του Tal Rasha, όπου ο Baal, ο άρχοντας της καταστροφής, φημολογούταν ότι ήταν φυλακισμένος. Με τη βοήθεια του Deckard Cain και των κατοίκων της πόλης, οι τολμηροί μαχητές βρήκαν τελικά το δρόμο τους προς το Arcane Sanctuary. Εκεί ανακάλυψαν την είσοδο για το φαράγγι των μάγων και εν τέλει τον τάφο του Tal Rasha. Έχοντας βρει τον αληθινό τάφο, η ομάδα κατατρόπωσε τον Duriel και ελευθέρωσε τον αρχάγγελο της δικαιοσύνης.
Ο άρχοντας του μίσους και η πύλη προς την κόλαση
Ο Dark Wanderer, του οποίου η αυξανόμενη διαφθορά από το πνεύμα του Diablo συνέχιζε να του διαστρεβλώνει τη μορφή, και ο Baal, προχώρησαν στην απελευθέρωση του μεγαλύτερου αδελφού τους, Mephisto, στο Kurast. Το τελευταίο φυλακισμένο Prime Evil είχε κάποτε δοθεί στη φροντίδα της θρησκείας του Zakarum, αλλά κατάφερε να αλλοιώσει το σύνολο της πίστης αυτής μέσα από την soulstone του.
Όλα τα μέλη της πάλαι ένδοξης θρησκείας είχαν ήδη πέσει στην επιρροή του, με εξαίρεση τον αρχηγό της, Khalim: The Que-Haegan. Το ανώτατο συμβούλιο, το οποίο στο παρελθόν ήταν επικεφαλής του τάγματος των paladins, είχε γίνει το δεξί χέρι του άρχοντα του μίσους στον κόσμο του Sanctuary. Έτσι, οι δύο αδελφοί δεν είχαν κανένα πρόβλημα να φτάσουν στην κρύπτη του Mephisto. Όντας για άλλη μια φορά ενωμένοι, ο Dark Wanderer άφησε πλέον πίσω του το ανθρώπινο κέλυφος του και ξαναγεννήθηκε ως άρχοντας του τρόμου, και όλοι μαζί άνοιξαν μια πύλη προς την φλεγόμενη κόλαση.
Ο νεαρότερος εκ των αδελφών πέρασε μανιασμένα την πύλη, με μόνη του πρόθεση να πάρει πίσω ό,τι ήταν δικαιωματικά δικό τους. Εν αγνοία των τριών αδελφών, ο Marius ήταν μάρτυρας της συνάντησής τους και της μεταμόρφωσης του συντρόφου του. Παρόλο που είχε εντολές από τον Tyrael να εισέλθει στις καιόμενες πεδιάδες της κολάσεως, ο δύσμοιρος άνθρωπος δεν βρήκε το κουράγιο να ακολουθήσει τις προσταγές του αρχάγγελου. Αντ’ αυτού, υποχώρησε και βρήκε καταφύγιο σε ένα ψυχιατρικό άσυλο
Λίγο αργότερα, ο άρχοντας του μίσους, ακολουθώντας το μικρότερο αδελφό του, πέρασε και αυτός με τη σειρά του την πύλη της κολάσεως. Οι τρεις ήταν σίγουροι ότι αργά ή γρήγορα οι ήρωες θα τους έφταναν, για αυτό το λόγο ο Mephisto έμεινε πίσω για να τους σταματήσει. Όμως, η λαμπρή αυτή ομάδα μαχητών κατάφερε να τον κατατροπώσει και να τον φυλακίσει για άλλη μια φορά μέσα στην soulstone του. Η ομάδα ήξερε ότι η ώρα της κρίσεως πλησίαζε, και έτσι σήκωσε από το έδαφος το απεχθές τεχνούργημα και πέρασε τη δαιμονική πύλη προς το άγνωστο...
Ο θρυμματισμός των soulstones
Στην κόλαση οι ήρωες χρησιμοποίησαν ως βάση τους το φρούριο του Pandemonium, το οποίο ήταν το προπύργιο των High Heavens στον πόλεμο ενάντια στις Burning Hells. Εκεί, οι σκληροτράχηλοι μαχητές πήραν εντολές από τον αρχάγγελο της δικαιοσυνής να βρουν τον Izual, τον έκπτωτο άγγελο, και να δώσουν ένα τέλος στο μαρτύριό του. Ο Izual υπήρξε στο παρελθόν ο πιο έμπιστος υπολοχαγός του Tyrael. Έως ότου, παρακούωντας τις εντολές του Angiris Council, οδήγησε μια δύσμοιρη επίθεση κατά του Hellforge.
Προσπάθησε να σταματήσει τη δημιουργία του Shadowfang, ενός διαβολικού σπαθιού, που φτιαχνόταν για να προκαλέσει το Azurewrath, το ξίφους του ίδιου του Izual. Κατά τη διάρκεια αυτού του πονήματος, συνελήφθη και βασανίστηκε για πληροφορίες από τις υποχθόνιες δυνάμεις της φλεγόμενης κόλασης. Δεν μπόρεσε να αντέξει αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις, και έτσι αποκάλυψε όλα τα μυστικά του παραδείσου. Όταν γύρισε από τους λάκκους της κόλασης, το αγγελικό συμβούλιο, αγανακτισμένο από την ανυπακοή του και οργισμένο από την προδοσία του, τον τιμώρησε με φυλάκιση μέσα στο σώμα ενός δαίμονα της αβύσσου και εν συνεχεία με εξορία στο σκοτεινό Void.
Όταν τον βρήκαν οι μαχητές, πίστεψαν ότι πρόκειται για ένα κακόμοιρο χαρακτήρα, αλλά μετά το θάνατό του, ο Izual τους αποκάλυψε ότι ήταν αυτός που είπε στα Prime Evils πώς να διαφθείρουν τις soulstones, βοηθώντας τους έτσι να καταστρώσουν το σχέδιο της κατάληψης του Sanctuary. Στην πραγματικότητα, ο έκπτωτος άγγελος έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο στα κατακλυσμικά γεγονότα, τα οποία συνέβησαν κατά τη διάρκεια της Σκοτεινής Εξορίας.
Αφού έδωσαν ένα τέλος στο μαρτύριο του Izual, οι ένδοξοι πολεμιστές κινήθηκαν εναντίον του άρχοντα του τρόμου. Βρήκαν τον Diablo μέσα στο Chaos Sanctuary, ένα παλάτι γοτθικού ρυθμού, γεμάτο πλάσματα πέρα από κάθε φαντασία και, φυσικά, τρομερές παγίδες. Μετά από μια πολύωρη μάχη, οι ήρωες κατάφεραν να βάλουν τέλος στη ζωη του νεότερου εκ των Prime Evils και να παγιδέψουν το πνεύμα του μέσα στη soulstone του. Με τη βοήθεια του αρχάγγελου της δικαιοσύνης, κατάφεραν να φτάσουν στην καρδιά της μανιασμένης κόλασης, όπου βρισκόταν το Hellforge, και να καταστρέψουν τα διαβολικά τεχνουργήματα των Mephisto και Diablo.
{PAGE_BREAK}
Ο άρχοντας της καταστροφής και η Worldstone
Αφού έμαθε για την ήττα του αδελφού του, ο Baal επέστρεψε στη γη του Sanctuary και βρήκε τον Marius στο άσυλο ανιάτων. Μεταμφιεσμένος ως Tyrael, o άρχοντας της καταστροφής ζήτησε από τον
Οι ανθρώπινες δυνάμεις καταβλήθηκαν από τις φλεγόμενες λεγεώνες της κόλασης, και στο τέλος μόνο μια πόλη, η Harrogath, εξακολουθούσε να στέκεται αγέρωχη. Όλοι οι πρεσβύτεροι της πόλης, εκτός από έναν, τον Nihlathak, θυσίασαν τους εαυτούς τους για να δημιουργήσουν ένα μαγικό τείχος που θα εμπόδιζε τους δαίμονες να εισέλθουν στην πόλη. Ο Baal, όμως, θέλοντας να μη χαραμίσει χρόνο πάνω σε αυτήν την ασήμαντη πόλη, κινήθηκε προς την κορυφή του βουνού Arreat. Σε αυτήν την πόλη έφτασαν οι ήρωες και άρχισαν να καταστρώνουν το σχέδιό τους για την απαλλαγή του κόσμου από τα δεινά που είχαν φέρει τα Prime Evils.
Το αντικείμενο ήταν στην κατοχή των πρεσβυτέρων της Harrogath, και δεδομένου ότι όλοι είχαν πεθάνει, τώρα βρισκόταν στα χέρια του Nihlathak. Έχοντας γνώση αυτού, ο άρχοντας της καταστροφής πρότεινε στον πρεσβύτερο να του δώσει το Relic of the Ancients σε αντάλλαγμα για την ασφάλεια της Harrogath. Μόλις το είχε στην κατοχή του, ήταν σε θέσει να περάσει ελεύθερα από τους αρχαίους ήρωες, προστάτες της Worldstone.
Οι ενάρετοι μαχητές, αφού δεν είχαν στα χέρια τους το relic, χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν τους Korlic, Madawc και Talic. Παρά το γεγονός ότι οι αρχαίοι barbarian ήρωες θα έπρεπε να βοηθήσουν την ανθρωπότητα, και να μην είχαν επιτρέψει στον άρχοντα της καταστροφής να περάσει, πάλεψαν με αγριότητα εναντίον των θνητών πολεμιστών, αλλά τελικά νικήθηκαν και τους επέτρεψαν να μπουν στην κρύπτη της Worldstone. Μέσα βρήκαν τον Baal, και μετά από μια αγωνιώδη και σκληρή μάχη κατάφεραν να τον νικήσουν, αλλά όχι πριν προλάβει να φτάσει στο τεχνούργημα και να το αμαυρώσει.
Τότε, ο Tyrael εμφανίστηκε δίπλα στη Worldstone και χορήγησε ασφαλή διέλευση στους ήρωες πίσω στη Harrogath. Ο ίδιος, όμως, παρέμεινε για να τακτοποιήσει το διεφθαρμένο τεχνούργημα. Χωρίς να έχει κάποια άλλη επιλογή για να σώσει το ανθρώπινο γένος, η ενσάρκωση της δικαιοσύνης εκσφενδόνισε το φλεγόμενο ξίφος του πάνω στην Worldstone, θρυμματίζοντας την σε έναν άπειρο
αριθμό τεμαχίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου