“I won’t be a rock star. I will be a legend”. Freddie Mercury”
.jpg)
O Φρέντι Μέρκιουρι (Freddie Mercury, 5 Σεπτεμβρίου 1946 - 24 Νοεμβρίου 1991, πραγματικό όνομα Farrokh Bulsara) ήταν Βρετανός τραγουδιστής και μουσικός. Έγινε διάσημος ως τραγουδιστής και πιανίστας του βρετανικού ροκ συγκροτήματος Queen. Θεωρείται από τις κορυφαίες προσωπικότητες της μουσικής σκηνής παγκοσμίως. Ως τραγουδιστής, πιανίστας, performer, συνθέτης και στιχουργός...
Ο Μέρκιουρι γεννήθηκε ως Φαρόκ Μπουλσάρα (Farrokh Bulsara) στη Ζανζιβάρη, ένα αφρικανικό νησί που τότε ήταν βρετανική αποικία και σήμερα μέρος της Τανζανίας. Οι γονείς του, Bomi και Jer Bulsara, Ηταν παρσί με καταγωγή από την Ινδία. Η οικογένεια είχε μεταναστεύσει στη Ζανζιβάρη για να μπορέσει να συνεχίσει ο πατέρας του την εργασία του στο βρετανικό αποικιακό γραφείο. Ο Μέρκιουρι είχε μια νεώτερη αδελφή, την Kashmira.
Το 1955 στάλθηκε πίσω στην Ινδία St. Peter's School, ένα αγγλικό οικοτροφείο αρρένων στο Panchgani, 250 χμ περίπου από τη Βομβάη (το σημερινό Mumbai). Εκεί πήρε το παρατσούκλι «Φρέντι» που θα κρατούσε για όλη του τη ζωή. Ο διευθυντής του σχολείου παρατήρησε το μουσικό ταλέντο του Φρέντι και πρότεινε στους γονείς του να πάρει μαθήματα πιάνου, πράγμα που έγινε. Επίσης τραγουδούσε στην χορωδία του σχολείου. Στην ηλικία δώδεκα ετών προσχώρησε στο πενταμελές μουσικό συγκρότημα The Hectics το οποίο έπαιζε σε διάφορες κυρίως σχολικές εκδηλώσεις. Το 1963 επέστρεψε στη Ζανζιβάρη, η οποία στα τέλη του της χρονιάς απέκτησε την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο. Αφού τον Ιανουάριο του 1964 ξέσπασε βίαιη επανάσταση κατά του σουλτάνου της Ζανζιβάρης ο δεκαεπτάχρονος τότε Φρέντι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το νησί μαζί με τους γονείς και την αδελφή του. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, όπου ο Μέρκιουρι σπούδασε γραφιστική στο Ealing College of Art...
Πριν δημιουργηθούν οι Queen που τον εκτόξευσαν στη δόξα, προσχώρησε σε αρκετά μουσικά συγκροτήματα. Πρώτα οι The Hectics, ύστερα το Smile, μετά το Ibex, που αργότερα μετονομάστηκε σε Wreckage.
Όλα αυτά, όμως, μέχρι το 1970, όταν ο Mercury (φωνή, πλήκτρα) μαζί με τους Brian May (ηλεκτρική κιθάρα, φωνητικά) και Roger Taylor (ντραμς, φωνητικά) έφτιαξαν του Queen. Τελευταίο μέλος του γκρουπ ο John Deacon (μπάσο), που μπήκε στο σχήμα το 1971.
Οι Queen κυκλοφορούν το πρώτο τους άλμπουμ το 1973, αλλά δεν γνωρίζει την επιτυχία που περιμένουν. Τα επόμενα δύο άλμπουμ τους πηγαίνουν καλύτερα, αλλά η επιτυχία τελικά έρχεται στο τέταρτο, με κορυφαίο το επαναστατικό κομμάτι Bohemian Rhapsody που συνδυάζει όπερα και ροκ, και έχει μείνει στην ιστορία.
Παραμένει για εννέα εβδομάδες στην πρώτη θέση των charts και ανακηρύσσεται το τραγούδι τη χιλιετίας στο βιβλίο Guiness. Επίσης, αποτελεί το τραγούδι που έκανε "κανόνα" στον κόσμο την κυκλοφορία σκηνοθετημένων βίντεοκλιπ, λόγω της τεράστιας επιτυχίας που γνώρισε το αντίστοιχο βίντεο.
Η συνέχεια γνωστή στους περισσότερους. Οι επιτυχίες διαδέχονται η μια την άλλη. Τα περισσότερα τραγούδια ανεβαίνουν στις πρώτες θέσεις των charts. Πρόκειται για τραγούδια που ακούμε μέχρι σήμερα.
Το 1986 οι Queen πραγματοποιούν την τελευταία τους περιοδεία, αλλά δεν διαλύονται. Ο Freddie Mercury, όμως, κάνει και προσωπική καριέρα και σε συνεργασία με την ντίβα της όπερας Montserrat Caballe κυκλοφορεί το άλμπουμ Barcellona που λίγο αργότερα συνοδεύει τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης (1992).
Το 1989 οι Queen κυκλοφορούν ένα ακόμη άλμπουμ, με τον Mercury να παρουσιάζεται αρκετά αδυνατισμένος και με αραιωμένα μαλλιά. Τότε οι φήμες για την αρρώστια του κυκλοφορούν έντονα, αλλά εκείνος της διαψεύδει. Δύο χρόνια αργότερα, το συγκρότημα θα βγάλει το τελευταίο του άλμπουμ, που περιέχει ένα μάλλον προφητικό τραγούδι. The Show Must Go On τραγουδά ο Mercury που μάλλον γνώριζε ότι δεν θα ζούσε πολύ καιρό ακόμα.
Τον Νοέμβρη εκείνου του χρόνου (23 Νοεμβρίου του 1991), ο Mercury ανακοινώνει στον τύπο ότι πάσχει από AIDS. Μια μέρα μετά φεύγει από τη ζωή, έχοντας στο πλευρό του όλα τα αγαπημένα του πρόσωπα. Την πρώην σύζυγό του, Mary Austin, τον τότε σύντροφό του, Jim Hutton, τους γονείς του και άλλους φίλους του.
Το τελευταίο άλμπουμ των Queen ήταν το Innuendo, που κυκλοφόρησε το 1991, όταν ο Mercury ζούσε. Το συγκρότημα όμως κυκλοφόρησε ένα ακόμα άλμπουμ το 1995, που περιείχε τα τελευταία τραγούδια που είχε ηχογραφήσει ο θρύλος της μουσικής πριν φύγει από τη ζωή.
Μάλιστα ένα από αυτά (Mother Love) δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει και την τελευταία
στροφή τραγούδησε τελικά ο Brian May.
To 1973 κυκλοφορεί το πρώτο τους άλμπουμ με το όνομά τους αλλά δεν κάνει ιδιαίτερη αίσθηση. Την ίδια αλλά κάπως καλύτερη τύχη είχανε τα δύο επόμενα άλμπουμ Queen II και Sheer heart attack.
Λίγο πριν την κυκλοφορία του A night at the opera, οι Queen εμπιστεύονται για προσωπική ακρόαση ένα πολύ ιδιαίτερο τραγούδι στον φίλο τους Kenny Everett (γνωστός ραδιοφωνικός παραγωγός και κωμικός της Βρετανίας). Εκείνος το βρίσκει υπέροχο και χωρίς την άδειά του συγκροτήματος, παίζει όσες περισσότερες φορές μπορεί το τραγούδι στην ραδιοφωνική του εκπομπή. Πολύ γρήγορα τα δισκοπωλεία γέμισαν κόσμο που ζητούσε ένα τραγούδι το οποίο δεν είχε καν κυκλοφορήσει! Πρόκειται για το τραγούδι Bohemian Rhapsody το οποίο παντρεύει την όπερα με το ροκ. Λόγω της πρωτοτυπίας του τραγουδιού, ήταν βέβαιο πως το άλμπουμ A night at the opera θα είχε σίγουρη επιτυχία. Παρέμεινε εννέα εβδομάδες το 1975 στο Νο1 στα charts της Αγγλίας και αλλες εξι το 1991, μετα το θανατο του Μερκιουρι. Αναμεσα στις πολλες διακρισεις που εχει κατακτησει το συγκεκριμενο τραγουδι ξεχωριζει η ανακυρηξη του σε Τραγουδι της Χιλιετιας απο το Guiness Book of Records.Να σημειωθεί ότι η προώθησή του συνοδεύτηκε από το πρώτο στην ιστορία σκηνοθετημένο βίντεοκλιπ.
Οι Queen είχανε πλέον καθιερωθεί αναπτύσσοντας τη δική τους προσωπικότητα. Η ιδιαίτερη και υπέροχη φωνή του Μέρκιουρι και ο ξεχωριστός ήχος της κιθάρας του Μπράιαν Μέι (κιθάρα την οποία κατασκεύασε ο ίδιος) τους έφερε πλέον στην κορυφή.
Το επόμενο άλμπουμ τους A day at the races περιείχε το Somebody to love, το οποίο είχε επίσης αρκετά στοιχεία οπερετικών φωνητικών. Ακόμη πιο ψηλά ανέβηκαν με το άλμπουμ News of the world από το οποίο βγήκαν οι διαχρονικές επιτυχίες We will rock you καιWe are the champions.
Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1970 ακολούθησαν τα άλμπουμ Jazz και The game. Από το τελευταίο ξεχώρισε το Another one bites the dust. Ήταν φανερό ότι οι Queen άρχισαν να πειραματίζονται και με άλλα είδη μουσικής. Αυτό έγινε πιο έντονο με την κυκλοφορία του άλμπουμ Hot space στις αρχές του '80. Δεν είχε ιδιαίτερη επιτυχία αν και υπήρχε ένα πολύ αξιόλογο κομμάτι ντουέτο με τον David Bowie, το Under Pressure.
Οι Queen αλλάζουν αρκετά και το παρουσιαστικό τους. Αφήνουν πίσω το glam στυλ που επέβαλε η ροκ κουλτούρα της δεκαετίας του 70 και προσαρμόζονται στο κλίμα της εποχής. Ο Μέρκιουρι αφήνει μουστάκι και εμφανίζεται χωρίς μακιγιάζ και μαύρα νύχια.
Λίγο αργότερα γράφουν τη μουσική για την ταινία Flash Gordon ενώ το 1984 κυκλοφορούν το άλμπουμ Τhe works. Πιο γνωστά κομμάτια από αυτό είναι το I want to break free, Radio Ga Ga και το Hammer to fall.
Το 1985 συμμετέχουν στο Live Aid μαζί με πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες και κυριολεκτικά κλέβουν την παράσταση, όπως είχε παραδεχτεί και ο στενός τους φίλος Elton John. Εμπνευσμένοι από το κλίμα του Live Aid, ηχογραφούν το One Vision που συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ A kind of magic το οποίο αποτελούσε (εν μέρη) και το soundtrack της ταινίας Highlander. Η περιοδεία τους Magic Tour στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία ιδιαίτερα η συναυλία που δόθηκε στο Στάδιο Γουέμπλεϋ το 1986. Η συγκεκριμένη περιοδεία ήταν και η τελευταία τους.
Οι Queen,αν και δεν διαλύονται το επόμενο διάστημα ,αφήνουν περιθώρια για πιο προσωπικές μουσικές εξορμήσεις. Ο Φρέντι Μέρκιουρι που είχε ήδη κάνει μια solo δουλειά (το άλμπουμ Mr Bad Guy) τώρα συνεργάζεται με τη ντίβα της όπερας Μονσερά Καμπαγιέ και κυκλοφορούν το άλμπουμ Barcellona.Λέγεται ότι ο Φρέντι έδωσε τον καλύτερο του εαυτό σε αυτο το άλμπουμ , τοσο γιατί εκτιμούσε βαθύτατα την Καμπαγιέ και τον κόσμο της όπερας, όσο και γιατί φοβόταν ότι θα μπορούσε να είναι η τελευταία του δουλειά.Το ομότιτλο τραγούδι Barcellona συνόδευε τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992.
Οι φήμες ότι ο Μέρκιουρι πάσχει από AIDS κυκλοφορούσαν πολύ έντονα αν και ο ίδιος τις διέψευδε. Το 1989, οι Queen επανέρχονται με το άλμπουμ The miracle. Ο Μέρκιουρι αν και είναι πολύ δυναμικός κι ενεργητικός στα video clips, παρουσιάζει εμφανή διαφορά στην εμφάνιση του: αραιωμένα μαλλιά και αρκετά αδυνατισμένος. Οι Queen δεν κάνουν καμία περιοδεία για να προωθήσουν το άλμπουμ τους από το οποίο προέκυψαν οι επιτυχίες I want it all, Breakthru και The Invisible Man.
Το 1991 το συγκρότημα δημιουργεί το τελευταίο του άλμπουμ με τίτλο Innuendo. Το τελευταίο τραγούδι είναι το διαχρονικό The show must go on, του οποίου οι στίχοι φανερώνουν ότι ο Μέρκιουρι γνώριζε πως δεν θα ήταν για πολύ καιρό ακόμη στη ζωή. Τα video clips του Innuendo ήταν επεξεργασία παλιότερων video εκτός από τα These are the days of our lives και I'm going slightly mad τα οποία είναι ασπρόμαυρα και ο Μέρκιουρι αποστεωμένος και αδύναμος.
Καθώς η κατάσταση του Φρέντι Μέρκιουρι χειροτέρευε, οι φήμες γινόταν ακόμη πιο έντονες. Στις 23 Νοεμβρίου του 1991 ο τραγουδιστής κάνει ανακοίνωση στον τύπο που είχε κατασκηνώσει έξω από το σπίτι του στο Κένσινγκτον στο Λονδίνο, ότι πάσχει από AIDS. Ένα εικοσιτετράωρο αργότερα πεθαίνει στο σπίτι του.
Όλο το διάστημα ήταν κοντά του οι γονείς του και η Mary Austin (πρώην σύντροφός του). Ωστόσο σε καθημερινή 24ωρη βάση μαζί του ήταν ο λεγόμενος inner circle που ζούσε μαζί του στο σπίτι του Garden Lodge. Δηλαδή ο σύντροφος του τα τελευταία 6 χρόνια Jim Hutton, ο Peter Freestone (προσωπικός του γραμματέας και στενός φίλος) και ο Joe Fanelli (πρώην σύντροφος που έγινε συνεργάτης του ως μάγειρας και γραμματέας).
The Hectics (1958 - 1962)
Smile (1968–1970)
Studio albums:
1,Gettin' Smile
2,Ghost of a Smile
Ο Μέρκιουρι γεννήθηκε ως Φαρόκ Μπουλσάρα (Farrokh Bulsara) στη Ζανζιβάρη, ένα αφρικανικό νησί που τότε ήταν βρετανική αποικία και σήμερα μέρος της Τανζανίας. Οι γονείς του, Bomi και Jer Bulsara, Ηταν παρσί με καταγωγή από την Ινδία. Η οικογένεια είχε μεταναστεύσει στη Ζανζιβάρη για να μπορέσει να συνεχίσει ο πατέρας του την εργασία του στο βρετανικό αποικιακό γραφείο. Ο Μέρκιουρι είχε μια νεώτερη αδελφή, την Kashmira.
Το 1955 στάλθηκε πίσω στην Ινδία St. Peter's School, ένα αγγλικό οικοτροφείο αρρένων στο Panchgani, 250 χμ περίπου από τη Βομβάη (το σημερινό Mumbai). Εκεί πήρε το παρατσούκλι «Φρέντι» που θα κρατούσε για όλη του τη ζωή. Ο διευθυντής του σχολείου παρατήρησε το μουσικό ταλέντο του Φρέντι και πρότεινε στους γονείς του να πάρει μαθήματα πιάνου, πράγμα που έγινε. Επίσης τραγουδούσε στην χορωδία του σχολείου. Στην ηλικία δώδεκα ετών προσχώρησε στο πενταμελές μουσικό συγκρότημα The Hectics το οποίο έπαιζε σε διάφορες κυρίως σχολικές εκδηλώσεις. Το 1963 επέστρεψε στη Ζανζιβάρη, η οποία στα τέλη του της χρονιάς απέκτησε την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο. Αφού τον Ιανουάριο του 1964 ξέσπασε βίαιη επανάσταση κατά του σουλτάνου της Ζανζιβάρης ο δεκαεπτάχρονος τότε Φρέντι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το νησί μαζί με τους γονείς και την αδελφή του. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, όπου ο Μέρκιουρι σπούδασε γραφιστική στο Ealing College of Art...
Πριν δημιουργηθούν οι Queen που τον εκτόξευσαν στη δόξα, προσχώρησε σε αρκετά μουσικά συγκροτήματα. Πρώτα οι The Hectics, ύστερα το Smile, μετά το Ibex, που αργότερα μετονομάστηκε σε Wreckage.
Όλα αυτά, όμως, μέχρι το 1970, όταν ο Mercury (φωνή, πλήκτρα) μαζί με τους Brian May (ηλεκτρική κιθάρα, φωνητικά) και Roger Taylor (ντραμς, φωνητικά) έφτιαξαν του Queen. Τελευταίο μέλος του γκρουπ ο John Deacon (μπάσο), που μπήκε στο σχήμα το 1971.
Παραμένει για εννέα εβδομάδες στην πρώτη θέση των charts και ανακηρύσσεται το τραγούδι τη χιλιετίας στο βιβλίο Guiness. Επίσης, αποτελεί το τραγούδι που έκανε "κανόνα" στον κόσμο την κυκλοφορία σκηνοθετημένων βίντεοκλιπ, λόγω της τεράστιας επιτυχίας που γνώρισε το αντίστοιχο βίντεο.
Η συνέχεια γνωστή στους περισσότερους. Οι επιτυχίες διαδέχονται η μια την άλλη. Τα περισσότερα τραγούδια ανεβαίνουν στις πρώτες θέσεις των charts. Πρόκειται για τραγούδια που ακούμε μέχρι σήμερα.
Το 1986 οι Queen πραγματοποιούν την τελευταία τους περιοδεία, αλλά δεν διαλύονται. Ο Freddie Mercury, όμως, κάνει και προσωπική καριέρα και σε συνεργασία με την ντίβα της όπερας Montserrat Caballe κυκλοφορεί το άλμπουμ Barcellona που λίγο αργότερα συνοδεύει τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης (1992).
Το 1989 οι Queen κυκλοφορούν ένα ακόμη άλμπουμ, με τον Mercury να παρουσιάζεται αρκετά αδυνατισμένος και με αραιωμένα μαλλιά. Τότε οι φήμες για την αρρώστια του κυκλοφορούν έντονα, αλλά εκείνος της διαψεύδει. Δύο χρόνια αργότερα, το συγκρότημα θα βγάλει το τελευταίο του άλμπουμ, που περιέχει ένα μάλλον προφητικό τραγούδι. The Show Must Go On τραγουδά ο Mercury που μάλλον γνώριζε ότι δεν θα ζούσε πολύ καιρό ακόμα.
Τον Νοέμβρη εκείνου του χρόνου (23 Νοεμβρίου του 1991), ο Mercury ανακοινώνει στον τύπο ότι πάσχει από AIDS. Μια μέρα μετά φεύγει από τη ζωή, έχοντας στο πλευρό του όλα τα αγαπημένα του πρόσωπα. Την πρώην σύζυγό του, Mary Austin, τον τότε σύντροφό του, Jim Hutton, τους γονείς του και άλλους φίλους του.
Το τελευταίο άλμπουμ των Queen ήταν το Innuendo, που κυκλοφόρησε το 1991, όταν ο Mercury ζούσε. Το συγκρότημα όμως κυκλοφόρησε ένα ακόμα άλμπουμ το 1995, που περιείχε τα τελευταία τραγούδια που είχε ηχογραφήσει ο θρύλος της μουσικής πριν φύγει από τη ζωή.
Μάλιστα ένα από αυτά (Mother Love) δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει και την τελευταία
στροφή τραγούδησε τελικά ο Brian May.
To 1973 κυκλοφορεί το πρώτο τους άλμπουμ με το όνομά τους αλλά δεν κάνει ιδιαίτερη αίσθηση. Την ίδια αλλά κάπως καλύτερη τύχη είχανε τα δύο επόμενα άλμπουμ Queen II και Sheer heart attack.
Λίγο πριν την κυκλοφορία του A night at the opera, οι Queen εμπιστεύονται για προσωπική ακρόαση ένα πολύ ιδιαίτερο τραγούδι στον φίλο τους Kenny Everett (γνωστός ραδιοφωνικός παραγωγός και κωμικός της Βρετανίας). Εκείνος το βρίσκει υπέροχο και χωρίς την άδειά του συγκροτήματος, παίζει όσες περισσότερες φορές μπορεί το τραγούδι στην ραδιοφωνική του εκπομπή. Πολύ γρήγορα τα δισκοπωλεία γέμισαν κόσμο που ζητούσε ένα τραγούδι το οποίο δεν είχε καν κυκλοφορήσει! Πρόκειται για το τραγούδι Bohemian Rhapsody το οποίο παντρεύει την όπερα με το ροκ. Λόγω της πρωτοτυπίας του τραγουδιού, ήταν βέβαιο πως το άλμπουμ A night at the opera θα είχε σίγουρη επιτυχία. Παρέμεινε εννέα εβδομάδες το 1975 στο Νο1 στα charts της Αγγλίας και αλλες εξι το 1991, μετα το θανατο του Μερκιουρι. Αναμεσα στις πολλες διακρισεις που εχει κατακτησει το συγκεκριμενο τραγουδι ξεχωριζει η ανακυρηξη του σε Τραγουδι της Χιλιετιας απο το Guiness Book of Records.Να σημειωθεί ότι η προώθησή του συνοδεύτηκε από το πρώτο στην ιστορία σκηνοθετημένο βίντεοκλιπ.
Οι Queen είχανε πλέον καθιερωθεί αναπτύσσοντας τη δική τους προσωπικότητα. Η ιδιαίτερη και υπέροχη φωνή του Μέρκιουρι και ο ξεχωριστός ήχος της κιθάρας του Μπράιαν Μέι (κιθάρα την οποία κατασκεύασε ο ίδιος) τους έφερε πλέον στην κορυφή.
Το επόμενο άλμπουμ τους A day at the races περιείχε το Somebody to love, το οποίο είχε επίσης αρκετά στοιχεία οπερετικών φωνητικών. Ακόμη πιο ψηλά ανέβηκαν με το άλμπουμ News of the world από το οποίο βγήκαν οι διαχρονικές επιτυχίες We will rock you καιWe are the champions.
Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1970 ακολούθησαν τα άλμπουμ Jazz και The game. Από το τελευταίο ξεχώρισε το Another one bites the dust. Ήταν φανερό ότι οι Queen άρχισαν να πειραματίζονται και με άλλα είδη μουσικής. Αυτό έγινε πιο έντονο με την κυκλοφορία του άλμπουμ Hot space στις αρχές του '80. Δεν είχε ιδιαίτερη επιτυχία αν και υπήρχε ένα πολύ αξιόλογο κομμάτι ντουέτο με τον David Bowie, το Under Pressure.
Οι Queen αλλάζουν αρκετά και το παρουσιαστικό τους. Αφήνουν πίσω το glam στυλ που επέβαλε η ροκ κουλτούρα της δεκαετίας του 70 και προσαρμόζονται στο κλίμα της εποχής. Ο Μέρκιουρι αφήνει μουστάκι και εμφανίζεται χωρίς μακιγιάζ και μαύρα νύχια.
Λίγο αργότερα γράφουν τη μουσική για την ταινία Flash Gordon ενώ το 1984 κυκλοφορούν το άλμπουμ Τhe works. Πιο γνωστά κομμάτια από αυτό είναι το I want to break free, Radio Ga Ga και το Hammer to fall.
Το 1985 συμμετέχουν στο Live Aid μαζί με πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες και κυριολεκτικά κλέβουν την παράσταση, όπως είχε παραδεχτεί και ο στενός τους φίλος Elton John. Εμπνευσμένοι από το κλίμα του Live Aid, ηχογραφούν το One Vision που συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ A kind of magic το οποίο αποτελούσε (εν μέρη) και το soundtrack της ταινίας Highlander. Η περιοδεία τους Magic Tour στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία ιδιαίτερα η συναυλία που δόθηκε στο Στάδιο Γουέμπλεϋ το 1986. Η συγκεκριμένη περιοδεία ήταν και η τελευταία τους.
Οι Queen,αν και δεν διαλύονται το επόμενο διάστημα ,αφήνουν περιθώρια για πιο προσωπικές μουσικές εξορμήσεις. Ο Φρέντι Μέρκιουρι που είχε ήδη κάνει μια solo δουλειά (το άλμπουμ Mr Bad Guy) τώρα συνεργάζεται με τη ντίβα της όπερας Μονσερά Καμπαγιέ και κυκλοφορούν το άλμπουμ Barcellona.Λέγεται ότι ο Φρέντι έδωσε τον καλύτερο του εαυτό σε αυτο το άλμπουμ , τοσο γιατί εκτιμούσε βαθύτατα την Καμπαγιέ και τον κόσμο της όπερας, όσο και γιατί φοβόταν ότι θα μπορούσε να είναι η τελευταία του δουλειά.Το ομότιτλο τραγούδι Barcellona συνόδευε τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992.
Οι φήμες ότι ο Μέρκιουρι πάσχει από AIDS κυκλοφορούσαν πολύ έντονα αν και ο ίδιος τις διέψευδε. Το 1989, οι Queen επανέρχονται με το άλμπουμ The miracle. Ο Μέρκιουρι αν και είναι πολύ δυναμικός κι ενεργητικός στα video clips, παρουσιάζει εμφανή διαφορά στην εμφάνιση του: αραιωμένα μαλλιά και αρκετά αδυνατισμένος. Οι Queen δεν κάνουν καμία περιοδεία για να προωθήσουν το άλμπουμ τους από το οποίο προέκυψαν οι επιτυχίες I want it all, Breakthru και The Invisible Man.
Το 1991 το συγκρότημα δημιουργεί το τελευταίο του άλμπουμ με τίτλο Innuendo. Το τελευταίο τραγούδι είναι το διαχρονικό The show must go on, του οποίου οι στίχοι φανερώνουν ότι ο Μέρκιουρι γνώριζε πως δεν θα ήταν για πολύ καιρό ακόμη στη ζωή. Τα video clips του Innuendo ήταν επεξεργασία παλιότερων video εκτός από τα These are the days of our lives και I'm going slightly mad τα οποία είναι ασπρόμαυρα και ο Μέρκιουρι αποστεωμένος και αδύναμος.
Καθώς η κατάσταση του Φρέντι Μέρκιουρι χειροτέρευε, οι φήμες γινόταν ακόμη πιο έντονες. Στις 23 Νοεμβρίου του 1991 ο τραγουδιστής κάνει ανακοίνωση στον τύπο που είχε κατασκηνώσει έξω από το σπίτι του στο Κένσινγκτον στο Λονδίνο, ότι πάσχει από AIDS. Ένα εικοσιτετράωρο αργότερα πεθαίνει στο σπίτι του.
Όλο το διάστημα ήταν κοντά του οι γονείς του και η Mary Austin (πρώην σύντροφός του). Ωστόσο σε καθημερινή 24ωρη βάση μαζί του ήταν ο λεγόμενος inner circle που ζούσε μαζί του στο σπίτι του Garden Lodge. Δηλαδή ο σύντροφος του τα τελευταία 6 χρόνια Jim Hutton, ο Peter Freestone (προσωπικός του γραμματέας και στενός φίλος) και ο Joe Fanelli (πρώην σύντροφος που έγινε συνεργάτης του ως μάγειρας και γραμματέας).
The Hectics (1958 - 1962)
Studio albums:
1,Mr. Bad Guy2,Barcelona
Smile (1968–1970)
Studio albums:
1,Gettin' Smile
2,Ghost of a Smile
-1969-
the band Ibex, later renamed Wreckage
Queen
(1970 - 1991)
Studio albums:Queen (1973)
Queen II (1974)
Sheer Heart Attack (1974)
A Night at the Opera (1975)
A Day at the Races (1976)
News of the World (1977)
Jazz (1978)
The Game (1980)
Flash Gordon (1980)
Hot Space (1982)
The Works (1984)
A Kind of Magic (1986)
The Miracle (1989)
Innuendo (1991)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου